Polye Türkiye’de nerede görülür?

Polye nerelerde var?

Toroslar’da yaygın olarak görülmektedır. Tarıma elverişli, verimli arazilerdir, ve etraflarındaki arazinin karstik olması nedeniyle, çorak ve kurak olabilirler. Büyük polyelerimiz bazıları; Kestel ovası (128 km²), bozova (114 km²),Elmalı polyesi (200 km²), Muğla (48 km²) ve Gembos (42 km²) ovalarıdır.

Polye nedir 10 sınıf?

Polye, çok büyük karstik çukurlara verilen isimdir. “Karstik ova” şeklinde de bilinir. Kilometreler boyunca uzunlukta olabilen polye, lapya, dolin, uvala ve obruk şeklinde tanımlanan yeryüzü şekillerinin en büyüğüdür. Geniş ovalar ve düzlükler genellikle “polye” olarak tanımlanır.

Muğla Polyesi nerede?

Muğla Polyesi, Batı Toroslar’da Miyosen sonlarından günümüze kadar etkinliğini sürdüren neotektonik hareketler ve karstlaşma süreçlerinin ortaklaşa etkileri sonucu oluşmuş, tekto- no-karstik kökenli bir çöküntüdür.

Lapya dolin uvala polye nerede görülür Türkiye?

Toroslarda yaygın olarak görülür. Dolin ve Uvala: Lapyalar zamanla genişleyip birleşerek derinlikleri birkaç metre, çapları ise birkaç yüz metreyi bulan dolinleri oluşturur. Düz alanlarda oluşan dolinler ise gelişerek daha büyük hale gelir ve uvalaları oluşturur.

Polye ovası nerede?

Elmalı Ovası, Antalya ili, Elmalı ilçesinin içinde bulunduğu karstik ova. Büyüklüğü 200 km’ye yakın ova kuzeyde Karagöl’e, güneyde Avlan Gölü’ne, GB’da Gömbe’ye doğru uzanır. Batıdan Girdev Yaylası tarafından, uzanan Çakal Tepe ovayı iki parçaya ayırır.

Karstik arazi Türkiye’de nerede görülür?

Su ile oldukça kolay aşınabilen karstik kayaçların bulunduğu araziler Türkiye‘de yaygın olarak görülür. Türkiye‘de en yaygın olarak Akdeniz Bölgesinde olmak üzere Sivas, Çankırı ve Erzincan bölgelerinde de karstik arazilere rastlanır.

Polye en çok nerede?

Polye: Kilometrelerce genişlikte karstik arazilerde oluşan ova görünümlü çukurlardır. Toroslar’da yaygın olarak görülür.

Uvala nedir nasıl oluşur?

Karstik bir sahada oluşan dolinler zamanla genişler ve derinleşirler. Bu durumda jeolojik olarak çok kısa bir zaman diliminde dolinler’i ayıran kısımlar ortadan kalkar ve dolin çukurları birbirleriyle birleşir. Bu yolla meydana gelen karstik oluşumlara uvala adı verilir.

Lapyalar nerelerde görülür?

Lapyalar daha çok karstik bölgelerde görülmektedir. Ülkemizde de en fazla lapyanın görüldüğü yer Akdeniz bölgesidir. Akdeniz bölgesinden sonra Konya’da bu doğal oluşumlar sıklıkla görülmektedir. Konya’da özellikle Seydişehir ilçesinde lapya örneklerine sıklıkla rastlayabiliriz.

Dolin nerede görülür?

Batı ve orta Toroslar’da yaygındır. Birkaç metre derinlik, birkaç metre genişliğe sahiptir. Çoğunlukla genişlikleri fazla, derinlikleri daha azdır. En küçük karstik şekil lapyadır, lapyadan büyüğü dolin, dolinlerin birleşmesi/büyümesiyle oluşanlar Uvala adını alır.

Lapya dolin hangi kayaç türüdür?

Kireçtaşlarının yağış suları tarafından eritilmesi ve aşındırılması veya toprak altında biyolojik CO2’nin yoğun eritme gücü sonucu oluşan oluk şekilli çukurluklarla bunlar arasındaki genellikle keskin görünüşlü sırtçıklardan oluşan mikro karstik şekillerdir.

Lapya dolin nedir?

Dolin karstlaşma sonucu oluşmuş (lapyaların birleşmesiyle), boyutları bölgenin karstik özelliklerine bağlı olarak değişen, kapalı veya yarı açık çukurluklar. Kalkerli arazilerde erime ve çökme sonucu oluşan tava şeklindeki çukurluklardır.

Coğrafya uvala nedir?

Karstik bir sahada oluşan dolinler zamanla genişler ve derinleşirler. Bu durumda jeolojik olarak çok kısa bir zaman diliminde dolinler’i ayıran kısımlar ortadan kalkar ve dolin çukurları birbirleriyle birleşir. Bu yolla meydana gelen karstik oluşumlara uvala adı verilir.

Uvala en çok nerelerde görülür?

Uvala: Derinleşen ve genişleyen dolinlerin birleşmesiyle ortaya çıkan büyük çukurlardır. Tabanlarında kalker çıkıntıları vardır. Düzensiz şekle sahiptir. Uludağ Dağtepesi’nde uvalalar görülür.

10 sınıf coğrafya uvala nedir?

Coğrafya Terimleri Sözlüğü “UvalaNedir ??? Genişleyip, derinleşen dolinlerin birleşmesiyle oluşan, dolinlerden daha büyük çukurluklardır. Uvaların düzensiz şekle sahip olması ve tabanlarındaki erimeden geriye kalan kalker çıkıntıları dolinlerden kolayca ayırtedilmesini sağlar.